بابا کوهی شیرازی
محمد بابا کوهی شیرازی (م، ۴۲۸/۴۲۰ ق)، صوفى و شاعر ایرانی در قرن ۵ هجری و متخلص به «کوهى» است. او در شیراز متولد شد و در خدمت اصحاب کمال به کسب علوم و فضایل پرداخت. وى از مریدان شیخ ابوعبدالله خفیف مشهور به شیخ کبیر و برادر پیرحسین شروانات بود.
باباکوهى سفرهاى بسیارى کرد و در طى آنها در نیشابور با ابوسعید ابوالخیر و ابوالعباس نهاوندى دیدار کرد. ابن‌باکویه همچنین متنبى، شاعر معروف عرب را در شیراز دید و «دیوان» او را از گوینده‌ى آن شنید. باباکوهى اواخر عمر خویش را در خانقاه خویش در انزوا زیست و در همان جا درگذشت و مدفون شد. از باباکوهى «دیوان» شعرى بر جاى مانده است.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۲، ص۴.